• Patron

        • W roku szk. 1969/70 szkoła przyjęła imię Marii Skłodowskiej-Curie. Wybór patronki związany był z tym, że z Łukowicy wywodzi się Michał Sędziwój, XVII-wieczny alchemik, naukowiec i lekarz.

           Maria Skłodowska- Curie (1867 - 1934) 

          Fizyk i chemik, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości, autorka pionierskich prac z fizyki i chemii jądrowej. W 1903 roku razem z mężem Piotrem otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, a w 1911, już sama, otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za pracę nad właściwościami radu i polonu.
          Ta wielka Polka jest Patronką naszej szkoły, a jej odwaga, pracowitość i hart ducha to cechy godne naśladowania przez wychowanków naszej szkoły.

           

          Misją Szkoły Podstawowej w Łukowicy są słowa Marii Skłodowskiej - Curie: 

           

                                        



          Życie Marii Skłodowskiej- Curie

           

          Maria Skłodowska

          Wielka uczona

          Jej ojczyzna to Polska

          Cały świat wie, że była wyjątkowo uzdolniona

           

          Urodziła się 7.XI.1867 roku w Warszawie

          Przy ulicy Freta,

          Lecz nie każdy wie,

          Że już po kilku latach towarzyszyła jej niejedna zaleta

           

          W roku 1878

          Jej matka Bronisława Skłodowska zmarła.

          Maria bardzo przejęła się tym

          I z okropnym cierpieniem się starła

           

          Gdy miała lat jedenaście

          Zaczęła uczęszczać do gimnazjum rządowego

          A mając lat szesnaście

          Ukończyła gimnazjum ze złotym medalem ogromnie ciesząc się z tego

           

          Gdy Maria wróciła z uniwersytetu do domu

          Oddała swoje pieniądze na studia siostrze Bronisławie

          Nie mówiąc o tym prawie nikomu,

          Lecz nawet wtedy myślała o nauce, nie o pieniądzach i sławie

           

          Na swój wyjazd na studia czekała aż 7 lat

          Mieszkając z ojcem Władysławem,

          Chociaż zaznała wiele strat

          Nadrobiła je niebawem

           

          Pokazała przez te 7 lat jak ważna jest praca

          I poświęcenie

          Udowodniła, że to wszystko się opłaca,

          Bo przecież spełniło się jej marzenie 

           

          Jej cechą była wytrwałość

          I ciągle dążenie do celu

          Tego stało się aż za dość,

          Aż to udało się niewielu

           

          Maria mając 24 lata, w roku 1891

          Na studia do Paryża wyjechała,

          Choć uczyła się na Uniwersytecie największym,

          To lekko nie miała

           

          W roku 1894

          Dwa licencjaty: fizyczny i matematyczny dostała,

          A w roku 1895

          Żoną Piotra Curie została

           

          W 1897 Irena, córka się jej urodziła,

          Ale Maria odkryła w 1898 roku Polon, a później Rad

          Od tej pory sławną była,

          Bo o  jej osiągnięciach dowiedział się cały świat

           

          Do sukcesu tej wielkiej Polki przyczyniło się nie jedno badanie

          Dzięki przebadanych promieniotwórczych pierwiastków nie jednej tonie

          Otrzymała Nagrodę Nobla w 1903 roku i wielkie uznanie,

          A po narodzinach córki w 1905 r. i po śmierci męża w 1906 objęła katedrę na Sorbonie

           

          Cały czas nad Radem pracowała

          Nie jadła, nie spała,

          A jednak wytrwała

          I w 1911 roku Nagrodę Nobla drugi raz dostała

           

          Ofiarowała Instytutowi Radowemu w Warszawie Radu 1 gram

          Miał on pomagać w medycynie.

          Przywiozła go, by pomagał w chorobach Polakom, czyli nam

          Z tak wielkiej mądrości i dobroci serca Maria słynie

           

          Kilka lat w Instytucie Radowym w Paryżu pracowała.

          Aż zmarła 4 lipca 1934 r. o 4 rano

          Pochowana obok męża została,

          Lecz w 1995 na mocy decyzji prezydenta Francji w Panteonie ją pochowano

           

          Patronką naszej szkoły jest ta wspaniała kobieta.

          Staramy się upodabniać do niej, takimi jak ona być

          Towarzyszyła jej niejedna zaleta,

          Więc staramy się choć trochę jak ona żyć

           

          Autor

          Izabela Hejmej   Kl. V,  marzec 2008r.